Mijn Doberliefde begon in de nazomer van 1990. In een Utrechts asiel wist hij mijn hart te veroveren en tot op de dag van vandaag heeft hij in datzelfde hart een vaste plek. Toen Presley zichtbaar oud begon te worden en het afscheid onvermijdbaar naderde, stond het al heel snel vast: ook onze volgende hond moest een Dober worden. En ondanks de fantastische ervaringen met onze ''asielhond'' Presley, kozen we dit keer bewust voor een pup. Presley heeft nog een paar weekjes kunnen genieten van de enthousiaste spring-in-het-veld Dakota, voordat hij zijn plek in huis voorgoed zou verlaten.
In liefdevolle herinnering aan mijn overleden maatje én in ere van onze nieuwste aanwinst presenteer ik met trots dit fotoalbum vol Doberliefde.
Veel kijkplezier!
SYL
|